De Uitdagingen van een Sportfotograaf met Huub Keulers

In deze aflevering van de Beeldpraat podcast spreek ik (Lia Van Beest) met sportfotograaf Huub Keulers over zijn passie voor sportfotografie. Huub deelt zijn ervaringen, uitdagingen en technieken die hij gebruikt om de dynamiek en emotie van sport vast te leggen. Hij bespreekt zijn eerste serieuze sportevenementen, de unieke aspecten van sportfotografie, en de fysieke eisen die het vak met zich meebrengt. Daarnaast gaat hij in op de camera-uitrusting die hij gebruikt, hoe hij omgaat met verschillende lichtomstandigheden, workflow en instellingen voor het fotograferen van sport. Een spannend verhaal over zijn ervaringen bij motorcross-fotografie maakt deze podcast onderhoudend om naar te luisteren. Vele andere onderwerpen passeren de revue zoals de financiële kant van het vak, het belang van emotie in sportfoto's en de voorbereiding op evenementen. Huub deelt zijn ervaringen met accreditatie, het belang van netwerken op sociale media, en geeft waardevolle tips voor beginnende fotografen. Daarnaast bespreken we de toekomst van sportfotografie, inclusief de rol van AI. Welke fotografen inspireren Huub eigenlijk zelf?

Voor meer informatie:

Website: Huub Keulers Fotografie 

                People in Focus 

Focus op Fotografie: Sportfotografie

Chapters

• 0:00 Introductie van sportfotograaf Huub Keulers
• 1:12 De start van een passie voor sportfotografie
• 3:05 Eerste serieuze sportevenementen
• 4:40 Wat maakt sportfotografie uniek?
• 5:58 Fysieke uitdagingen in sportfotografie
• 8:25 Kenmerken van een goede sportfoto
• 11:29 Camera-uitrusting voor sportfotografie
• 15:35 Omgaan met lastige lichtomstandigheden
• 17:06 Instellingen en technieken voor sportfotografie
• 21:41 Uitdagingen bij motorcross-fotografie
• 23:45 De Uitdagingen van Sportfotografie
• 24:30 Camera's en Apparatuur: De Juiste Keuzes
• 25:37 Workflow en Foto Selectie
• 28:50 De Financiële Kant van Sportfotografie
• 30:41 Zichtbaarheid en Verkoop van Foto's
• 32:30 De Rol van Wedstrijden en Awards
• 35:10 Emotie Vastleggen in Sportfotografie
• 41:12 Voorbereiding op Grote Evenementen
• 43:31 Accreditatie en Toegang tot Evenementen
• 46:02 Accreditatie en Professionele Sportfotografie
• 49:31 Social Media en Netwerken voor Fotografen
• 51:33 Tips voor Beginnende Sportfotografen
• 54:08 Toekomstige Sportevenementen en Ambities
• 56:22 Ai in Sportfotografie
• 1:00:12 Inspiratie en Invloeden in Sportfotografie

Transcript

Lia Van Beest (00:01)

Welkom bij weer een nieuwe aflevering van de beeldpraat podcast. Vandaag is mijn gast sportfotograaf Huub Keulers. Huub is een gepassioneerd en ervaren sportfotograaf die bekend staat om zijn vermogen om actie, emotie en dynamiek vast te leggen in prachtige beelden. Met een scherp oog voor detail en een perfecte timing. Mede hierdoor hebben zijn foto's diverse prijzen gewonnen.

In deze podcast gaan we met hem in gesprek over zijn passie voor sportfotografie, de uitdagingen van het vak en zijn mooiste ervaringen. Welkom Huub in mijn beeldpraat podcast. Leuk dat je er bent!

Huub Keulers (00:42)

Ja, dankjewel Lia en ook hartstikke bedankt voor de uitnodiging. Altijd heel fijn en mooi om over fotografie te kunnen praten en van elkaar te leren en hopelijk elkaar te kunnen inspireren eigenlijk.

Lia Van Beest (00:55)

Nou, daar gaan we in deze aflevering ons best voor doen. En dan is mijn eerste vraag, hoe ben je eigenlijk in de sportfotografie terecht gekomen? Naast dat je nog wel meerdere takken van fotografie beoefend, maar we in deze aflevering hebben het dus over sportfotografie.

Huub Keulers (01:12)

Ja precies, laten we het vooral over mijn grootste passie hebben. Sportfotografie inderdaad. Dan heb ik gelijk al een eigen woord genoemd van hoe ik erin ben gerold om het zo maar even te noemen. Vroeger heb ik best wel heel veel gesport. Met name voetbal. Dus er was een passie voor sport. Niet in voetbal, was een passie voor heel veel sporten. Aangezien fotografie voor mij ook wel echt prachtig was om te doen.

heb ik die twee uiteindelijk weten te combineren, waardoor het een nog groter passie is geworden. Dus sportfotografie. was een... een gegeven moment, dat vrij lang geleden, had ik de kans om voor Dagblad Limburger wat sportfotos te kunnen maken. En zo ben ik ook eigenlijk in het iets grotere werk gerold.

Lia Van Beest (02:01)

Ja, en wat was dan de eerste sport of sportwedstrijden die je dan fotografeerde?

Huub Keulers (02:07)

Ik maak er heel even, als je het erg vindt, die vraag van jouw serieuze sportwedstrijd van CQ Event. Want daarvoor had ik natuurlijk al links en rechts ook lokaal wat dingetjes gedaan. Maar de eerste serieuze testcase was in 2010, dacht ik, met herinneren. Dat was een autorace wedstrijd en die vorm noemden ze Super League Formula. En dat moet je eigenlijk zien. Het ziet uit als Formule 1 auto's. Ze rijden ook best wel hard.

Niet zo heel erg hard als Formule 1 maar best wel hard. Dat was een competitie over de hele wereld met een aantal circuits die ze aandeden Ze reden in teams van twee coureurs die werden gesponsord, onder andere door voetbalverenigingen, clubs. Dan moet je denken aan Liverpool, Anderlecht, Barcelona, dat soort dingen. Dat was een heel aparte. Die auto's hadden eigenlijk ook, zoals ik me kan herinneren, hetzelfde vermogen zodat je eigenlijk interessantere wedstrijden kreeg.

en die wedstrijd was op de circuit van Zolder en daar reed onderhandere in die tijd ook Robert Doornbos in.

Lia Van Beest (03:12)

Oké, daar is hij een beetje begonnen.

Huub Keulers (03:15)

Daar is het helemaal gaan kriebelen. Toen ik dat gedaan had, had ik zoiets van... dit is het helemaal. Dit wil ik gewoon... Ja, liefst blijven doen mijn hele leven. Maar ja, dat is iets ander verhaal.

Lia Van Beest (03:25)

Ja,

je had niet zoiets van dan wil ik de Formule 1 ook gaan...

Huub Keulers (03:32)

Ja, wat daar uit eruit komt kijken is een heel ander verhaal. Daar rol je niet helemaal zo meer in. Het leuke daarvan is, als ik daar heel even op mag inhaken hebben voor het boek waar wij begevend ook inderdaad een podcast over hebben gehad, hebben we gemaakt, hebben wij ook een interview gedaan met Peter van Egmond, de Formule 1 fotograaf die helaas onlangs overleden is.

Lia Van Beest (03:55)

Ja.

Huub Keulers (03:57)

We hebben daar een gigantisch leuk en leerzame interview gehad. Dat was voor mij sowieso nog eens, dit wil ik ook zeker nog een keer doen. dat wereldje is behoorlijk afgeschermd. Dat zal lastig worden.

Lia Van Beest (04:11)

Ja, en dan moet je ook over de hele wereld mee reizen. En dan moet je vrouwenlief ook meenemen natuurlijk.

Huub Keulers (04:14)

Yes, ja, ja, ja, ja, ja.

En

ja, die zouden het ook leuk vinden, want dat is ook een Formule 1 fan wat dat betreft. Nee, maar dan komen echt andere dingen bij kijken, zeker wat we Peter gehoord hebben. Het is niet alleen maar Hosanna.

Lia Van Beest (04:24)

Ja.

Nee, nee dat is waar. Wat maakt trouwens de sportfotografie voor jou zo bijzonder ten opzichte van al die andere vormen van fotografie?

Huub Keulers (04:40)

Ja, er zijn natuurlijk in diverse vormen raakvlakken, maar ik vind het bijzondere van sportfotografie met name dat het eigenlijk nooit hetzelfde is. Er zijn bijna continu uitdagingen. En wat het heel interessant maakt los van dat is, het is heel dynamisch. Het vergt best wel wat van jezelf als fotograaf, ook fysiek. Het onverwachte.

De emotie, de verhalen, de uitdagingen van de fotograaf. En ook nog eens extra, dat maakt het heel interessant, ik. Dat is met name de verhalen die je van de atletensporters zelf hoort te krijgen. Want je komt dichter in dat hele wereldje. En zie je ook wat zij ervoor moeten doen en laten om bepaalde successen te kunnen bereiken.

Lia Van Beest (05:30)

Ja, want je zegt het is ook best wel fysiek belastend. Waar moet ik dan aan denken? Want ik denk, ja, dat charcheer ik heel erg. Je zit langs de zijlijn of ren je mee met de voetballer dan op dat moment? hoe of, want ik zie ze altijd achter doel zitten met hun camera, al die fotografen. Hoe gaat dat dan? Hoe bedoel je dan fysiek?

Huub Keulers (05:52)

Ja, ja.

Je noemt dat nu net een tak van sport die ik niet fotografeer. Voetbal. Nee, dat maakt niet uit. Dat kun jij ook niet weten verder. Maar ik zal het even ook charcheren gaan. Er is een heel en levens groot verschil tussen het fotograferen van een handbalwedstrijd bijvoorbeeld, even los van allerlei uitdagingen, ten opzichte van als je een triathlon of een marathon moet fotograferen en vastleggen. Want eigenlijk komt erop neer hoe groter het bereik...

Lia Van Beest (06:03)

Oké daar ben ik heel goed in.

Huub Keulers (06:28)

dat een sporter zelf moet afleggen in afstand. Dat heb ik niet inderdaad binnen een sporthal. Maar ja, een marathon, 41,5 kilometer of een triathlon, die afstand is een heel wat groter natuurlijk. En je wil als sportfotograaf ook diverse plekken staan op zo'n parcours. Als je mij ooit een keer hebt, zou je zien fotograferen tijdens een basketbalwedstrijd.

die weliswaar niet zo heel erg op een hoog niveau was en ook tijdens een training, want dan ren ik dus echt ook mee, bij wijze van spreken, om de mooie plaatjes te kunnen schieten. Dat doe je niet tijdens een wedstrijd uiteraard in het veld, maar tijdens een aantal trainingen was dat wel, want die wilden daar aantal beelden van hebben. Daar ben je dus ook gewoon kapot aan het einde van z'n sessie.

Lia Van Beest (07:05)

Oké.

Dat heb ik eigenlijk nog nooit zo bedacht eigenlijk wat je nu allemaal zegt.

Huub Keulers (07:25)

Ja, dit is ook niet

normaal hoor. Laat ik het zeggen, kijk, wat is verschil of je een wedstrijd fotografeert of dat je een omdracht krijgt om tijdens een training wat beelden te schieten. En ik heb wel altijd insteek hoe dichterbij je kunt komen, hoe interessanter vaak de beelden kunnen zijn.

Lia Van Beest (07:38)

Maar goed, doet dan geen voetbal, maar je doet wel hockey. Het veld is geloof ik kleiner, ik heb geen verstand van hoor. Maar daar rennen die mannen vrouwen toch ook behoorlijk.

Huub Keulers (07:50)

Ja,

kijk, dat je een afgebakend... Ik noem het altijd even een afgebakend gebied hebt wat redelijk beperkt is. Dan heb ik het meest... Dan kun je met name de balsporten daaronder rekenen. En of het nou tennis is, of het nou handbal of voetbal is, of honkbal, dan heb je een redelijk afgebakend gebied. En dan kun je natuurlijk een aantal standpunten gaan in meteen eens een lijn en dan zou je echt niet langs zo'n lijn rennen, want dat stoort alleen maar. Dus dat is wel een verschil ten opzichte van Wat ik zei, het moment dat je echt ook...

een grote parcours moet gaan bestrijken, dan daar zit het verschil ook best wel in, moet ik zeggen.

Lia Van Beest (08:25)

Ja en waar aan moet een goede sportfoto voldoen en hoe onderscheid jij je van de rest? Want ik zag laatst een interview met een andere sportfotograaf op Goedemorgen Nederland ofzo en die wil de emotie, de sporter in beeld en de achtergrond wat wat waziger en zo en hoe pak jij dat aan?

Huub Keulers (08:39)

Mmhm.

Ja, mag ik daar ook een gradatie in maken? Er zit een verschil, vind ik, als je het over beeld hebt en foto en waar moet je aan voldoen een sportfoto. Dus een persfoto die geschikt moet zijn voor de media, om het zo maar te noemen. Of een sportfoto waarbij het gaat om als een ondergegeven organisatie of een sponsoris te wijzen. Daar zit wel degelijk verschil in.

En dat verschil gaat met name zitten in als je gaat kijken naar een persfoto, dan geldt eigenlijk, het is misschien vloek in de kerk, maar kwaliteit geldt vaak niet meer. Het gaat heel vaak om de snelheid van het aanleveren van het beeld en het moment. Dat is belangrijk, het belangrijkste. Ga je kijken naar een foto die geschikt moet zijn, we zijn van sponsor of van organisatie, dan gaat het even los en buiten het evenement of het verhaal gaat het met name ook over een stukje originaliteit.

gaat het met name zitten in stukje creativiteit, in beeld brengen van een sponsornaam. Dus je krijgt heel andere gradaties en heel andere kenmerken aan zo'n foto. En daar zit wel een verschil in.

Lia Van Beest (09:57)

Dus als je voor een sponsor een foto moet maken, kan je dan aan dat beeld zien, dat is er een van Huub Of heb je het meer over dat andere werk wat je doet waarin je dus meer de vrije hand hebt, dat je daarin meer jouw handtekening kan afgeven.

Huub Keulers (10:07)

Ehh, en...

Ja, dat is 100 % correct.

Ik heb natuurlijk ook een aantal keren of vaker nagedacht, oké, wat is het dan? Hoe onderscheid je je? Nou, laat ik zeggen, in 98 % van de gevallen maken sporters bij wijze van spreke en dat chargeer ik ook uiteraard, een redelijk dezelfde stijl aan fotograferen. Je gaat pas echt zien wat je terecht aangeeft, op moment dat je je eigen stijl en je eigen creatiefheid en vrijheid hebt. En hoe ik me daar probeer in ieder geval van te onderscheiden, is dat ik...

vrij veel wissel in standpunten, dat ik soms gebruik maak van langere sluitertijden en dat ik dus met name mijn beelden wat meer gestileerd wil maken. Dus met aandacht voor de achtergrond, met aandacht voor beeldgradering en compositie, daar heb je ook wat meer tijd voor uiteraard om dat soort dingen dan te kunnen doen. Dus dan heb je het meer over het vrije werk of het werk bij wijze van spreke dan toch dan voor de sporter zelf is of voor een organisatie. Dus je gaat wat meer de creatieve kant op.

Een persfoto heeft daar niet veel aan. Als ik een foto maak, bij wijze van spreke met een sluitertijd van één seconde van een aquagymnaste, ja, leuk en aardig maar die zal nooit de pers halen.

Lia Van Beest (11:29)

Nee, dat

zie ik ook niet zo gauw in een krant verschijnen, denk ik. Meer in een fotomagazin of dat soort werk. Maar reis je wel naar sportevenementen in het buitenland? Olympische spelen misschien of dat soort dingen? Je houdt het in Nederland?

Huub Keulers (11:32)

Nee, precies.

Ja, ja, ja.

Nee, Olympische Spelen.

Ja, laat ik het zo zeggen. Je noemt net Olympische Spelen. Daar ben ik helaas nog niet geweest. Ik had naar Parijs kunnen gaan. Alleen dan kreeg ik te maken met... Leuk en aardig, kunt voor ons fotograferen. Maar alle onkosten zijn voor jezelf, bij wijze van spreke Dat vind ik soms niet zo leuk natuurlijk. Dus dat heb ik ook niet gedaan. Ik heb het wel gedaan.

in ieder daarna toet ik hem te fotograferen maar daar ben ik eigenlijk mee gestopt en dat heeft een aantal redenen uiteraard. Ik er rust een keer op binnen gaan maar dat doe ik niet. Ik hou het nu redelijk beperkt en beperkt noem ik eigenlijk België Duitsland Nederland.

Lia Van Beest (12:25)

Ja, nee.

Ja,

precies. En daar zijn ook genoeg sporten te fotograferen en zeker met die kwaliteit van jouw fotografie. Dus over de kwaliteit gesproken, welke camera-uitrusting gebruik je het liefst bij sportfotografie?

Huub Keulers (12:36)

ja.

Ja, eeehm...

Dat is een goeie. Het is redelijk simpel te beantwoorden, maar ik ga het even op mezelf betrekken. Dat is de vraag ook. Precies, ja. Ook daar maak ik... Sorry, ik maak even de verschil in. Het verschil zit in het namen van wat wil je gaan fotograferen? Als ik kijk naar camerabodies, dan heb ik nog altijd... Ik heb ook een systeemcamera, een spiegelose.

Lia Van Beest (12:58)

Ja, dat is de bedoeling.

Huub Keulers (13:18)

Maar ik fotografeer nog altijd het liefste met een Canon 1-DX. Even los van of het 2 of 3 is, maakt niet uit. En dat heeft vooral te maken met de robustheid van de camera. Dus als ik ergens buiten ben aan fotograferen en ik zou een motorcross moeten doen en ik weet dat dat flink modderig kan zijn, dan ga ik niet met mijn Fujifilm. Maar dan heb ik dus mijn 1-DX Mark II of Mark III bij me.

Lia Van Beest (13:23)

Oké.

Huub Keulers (13:41)

En als ik wat lichter wil reizen en ik ga bij wijze spreken binnen in een hal fotograferen dan zou net zo goed mijn Fujifilm kunnen meenemen. Maar meestal doe ik dat toch met de 1DX of mijn R6. Omdat die uiteraard ook wat stiller is. Dus als je golf fotografeert... heb het één keer meegemaakt, had ik mijn spiegelreflex bij me tijdens een vrij internationaal golftoernooi, totdat een van die golvers tegen mij zei, I can hear you.

Oké, sorry. En dat had ik al behoorlijke afstand genomen hoor.

Lia Van Beest (14:14)

Ja, maar daar is het meestal de muis stil, dus ieder takje dat ritselt, dat horen ze.

Huub Keulers (14:16)

Ja, precies. Ja, ja,

ja, ja, precies. En ga je kijken naar lenzen? Ook dat heeft uiteraard te maken met wat voor een type sport dat je fotografeert. In een hal ga je niet met een 400mm lens fotograferen. dan... Meestal zit ik ergens... Ik neem altijd mijn 24-70mm van Canon mee, mijn f2.8. Ik neem altijd mijn 70-200mm mee. Soms heb ik mijn 300mm met een converter erop.

Soms heb ik een 16-35. Ik kan niet met alles slepen, maar soms doe ik dat wel, maar dan heb je ergens een persruimte waar je wat spullen kwijt kunt.

Lia Van Beest (14:55)

Ja. En gebruik je dan ook filters als je in bepaalde ruimtes bent?

Huub Keulers (15:03)

Filters gebruik ik eigenlijk, ik heb altijd beschermingsfilters op mijn lenzen, maar de enige filter die ik gebruik is soms een ND filter. Dat heeft vooral te maken in de zomer, wanneer het toch meer licht is en tot ik toch wat langere sluitertijden kan gebruiken. Mocht ik die creatieve foto's willen gaan maken uiteraard. En voor de rest bijna niet.

Lia Van Beest (15:25)

En heb je ook wel lastige lichtomstandigheden, zoals vel zonlicht of een sporthal die slecht verlicht is.

Huub Keulers (15:35)

ja, zeker in Nederland. Daar wemelt het van. Ja, precies. Om even naar de eerste vraag te gaan, in die onderwerp met name fel zonlicht bij wijze van spreke Ik probeer het altijd van de andere kant te benaderen. Hoe kan ik, en dat zullen meerdere fotografen zijn, daar een voordeel bij proberen te halen? Het moment dat er echt knalhard zonlicht is met hele harde schaduwen...

Lia Van Beest (15:38)

Ja, bezuinigen op energie.

Huub Keulers (16:02)

dan zou bij wijze van spreke om ook wat interessante foto's te kunnen maken die harde schaduw kunnen meenemen in je beeld. Dus je probeert daar een positieve draai aan te geven. Maar van de andere kant, als het echt niet anders is, ja, je kunt altijd van je standpunt proberen te veranderen. Nu is dat gelijk ook een van de lastige dingen bij sportfotografie, want dat heb je niet altijd in de hand. Soms krijg je bepaalde beperkt aantal plaatsen aangewezen. En wat betreft het slechte licht om het zomaar even te noemen?

Veel zonlicht is ook slecht licht namelijk binnen. Dan heb je heel veel te maken met hoge isowaardes Dat zei je dan maar zo. camera's van tegenwoordig kunnen daar best wel goed mee over weg. Je zult altijd wel wat lichtsterke lenzen moeten hebben natuurlijk.

Lia Van Beest (16:47)

Ja, dan heeft ook de instellingen te maken met welke sport je gaat fotograferen. Want ik neem aan dat als je van die statische sporten hebt of dynamische sporten, daar is je sluitertijd Maar in welke modus fotografeer je?

Huub Keulers (17:06)

Ja, ik fotografeer meestal manueel in combinatie met auto ISO. Tenminste, buiten. Dat is even afhankelijk van een aantal omstandigheden. In een sporthal kun je voorstellen waar het licht eigenlijk bijna altijd hetzelfde is. Of je moet richting plafond gaan fotograferen, krijg je een ander verhaal. Maar dan kun je eigenlijk die ISO-waarde best wel redelijk vastzetten. Maar als lichtomstandigheden kunnen veranderen of je moet van zonlicht naar schaduw fotograferen, dan heb ik hem op auto ISO staan.

Waarom manueel? Even een voorbeeld, je staat in de finish line van een 100 meter sprint. wil je eigenlijk, ik zou dan graag twee dingen willen, ik wil mijn sluitertijd onder controle hebben, want ik wil die beweging kunnen vriezen, vastleggen of juist beweging willen laten zien en ik wil een zo wazig mogelijke achtergrond creëren met die diafragma En die auto ISO zorgt er wel voor dat je foto voor een groot deel correct belicht is. Dus dat is met name voor mij de reden om dat zo te doen.

Lia Van Beest (18:05)

En waar stel je dan eigenlijk op scherp? Dat hangt natuurlijk ook weer van de sport af.

Huub Keulers (18:10)

Nou ja,

sorry hoor, het zijn soms doodoenens natuurlijk, ik zal het proberen wat kort uit te leggen. Ik wil heel even terug gaan als het mag, want er zijn nog wat andere instellingen die van belang zijn. En dat is natuurlijk fotograferen je met een autofocuscontinu of Canon autofocus servo. Je fotografeert in een burst mode, uiteraard dat je meerdere beelden per seconde kunt maken, snel achter elkaar. En ik fotografeer meestal met een

Lia Van Beest (18:16)

Ja.

Ja ja.

Huub Keulers (18:39)

single autofocus punt of met vijf autofocus punt. Dus mijn gebied is vrij beperkt en ik weet dat die techniek steeds ander wordt, maar ik ben nog altijd een beetje van die old school. En wanneer spring ik van een een focus punt naar een iets meer focus punt af, dat heeft onder andere te maken met als een atleet of sporter een shirt aan heeft waar heel weinig contrastverschillen in zitten, dat die bij wijze van spreke één compleet wit shirt aan heeft, dan heeft je autofocus daar moeite mee natuurlijk als ik op z'n borstkas zou richten.

En dan spring je dus naar meerdere focuspunten of je gaat proberen ergens anders op te richten om te focussen.

Lia Van Beest (19:14)

Ja nu het er toch over hebt, heb je dan ook die backbutton focus aan? Ja, oké.

Huub Keulers (19:17)

Ja,

ja, sorry dat ik eerder jaar zei, maar ja, nee, dat maakt niet uit. Ja, die staat eigenlijk altijd aan. Dat hebben we al heel lang geleden aangeleerd en veel sport- fotografen hebben dat uiteraard op die manier ingesteld. Het heeft goede voordelen. Maar je moet er aan wennen.

Lia Van Beest (19:21)

Je weet al precies wat ik wil zeggen.

Ja,

Maar heb je dan in je menu van je camera ook nog een case, heb je op een gegeven moment bij Canon heb je dat, kan je case 1, 3, heb je daar ook nog een instelling veranderd?

Huub Keulers (19:51)

Het gekke is, ik gebruik dat bijna niet meer. Ik heb er wel eens een aantal blog-artikelen over geschreven en met name om eens moet kijken van, waar zitten die verschillen nu en kan het me helpen? Om het hele leven misschien uit te leggen, als mensen niet precies weten wat zo'n case inhoudt, dat heeft met name te maken met de dynamiek van een sport in combinatie met je autofocus.

De kwaliteit van je autofocus heeft hier te maken met hoe snel je camera scherp stellen op een bewegend onderwerp. En hoe lang blijft die, ik noem het even, blijft die plakken op een bewegend onderwerp. Die twee gevoeligheden kun je instellen, onder andere. Maar ik merkte daar, eerlijk gezegd, niet zo heel veel verschil in. Dus dat het voor mij interessant werd om daarin te schakelen. En ik weet dat meerdere fotografen dat ook niet gebruiken.

Lia Van Beest (20:43)

Nee, oké. Ik weet trouwens niet eens waar ik me op heb staan. zal ook nog eens even kijken. Volgens mij wel op snel. In verband met vogelfotografie. Maar ja, net als... Ja, ja.

Huub Keulers (20:52)

Ja, dat kan, precies. Je kunt

het trouwens ook handmatig installen, als je het wilt, maar ja, die precases zijn gewoon soms handig. Als je ze zou gebruiken natuurlijk.

Lia Van Beest (21:01)

Ja.

Want je hebt natuurlijk ook nog een instelling. Die beeldstabilisatie heb je 1, 2 en dat neem je juist altijd op 1, neem ik aan.

Huub Keulers (21:10)

Ja.

Nee,

op moment dat ik pan bij wijze van spreken. Als zo zeg, één is de normale steady shot, om het zo maar te noemen. Ga je pannen, dan zet ik hem voor Canon liever op twee, want dan krijg ik iets anders stabilisatie. En drie houdt hij ook rekening met ga je horizontaal of verticaal automatisch. En daar trouwens één sport waar dit heel interessant wordt en dat is namelijk als je motorcross fotografeert.

Lia Van Beest (21:22)

Mhmm.

Huub Keulers (21:41)

Want daar heb je zowel horizontaal als verticale bewegingen, continu.

En dat is moeilijk om een scherp beeld te kunnen creëren.

Lia Van Beest (21:51)

En dan zit je ook nog onder de modder, je het gefotografeerd hebt. Dus het is eigenlijk een hele uitdaging om motocross te fotograferen.

Huub Keulers (22:00)

Ja, het is nog een interessant, als ik ze vrij mag zijn als je over motocross hebt namelijk. Of je moet zeggen van stop met praten, dan doe ik dat. Ja, en dan komt er een rijksdaalder Ja precies, nu je het over motocross hebt en over uitdagingen, want daar hadden we het begin heel even over.

Lia Van Beest (22:06)

Nee,

Huub Keulers (22:28)

Ik kan me nog eens de dag van gisteren herinneren dat ik de start van een MXGP motorcrosswedstrijd fotografeerde in Valkenswaard was dat. En dat was een afstand ongeveer waarop ik stond van ja pak hem beet 300 meter. Dus ik zie die horden motorrijders op me af komen. En ik stond eigenlijk half in een bocht. En ik bleef uiteraard door fotograferen door mijn zoeker kijken en door mijn zoeker...

Kijk, dan zag ik al dat ik aantal motorcrossers niet meer op mijn beeld had. Niet omdat ze dichterbij kwamen, maar omdat ik was er gewoon kwijt. Nou, ik kijk niet meer door de zoeker en ik kijk voor me en drie motorcrossers rijden ongeveer 15 centimeter langs me heen. Met volle snelheid want ze misten de bocht namelijk. Dus ik stond redelijk veilig, alleen op moment dat motorcrossers de bocht missen heb je een probleem en het gebeurde toen. Ik heb daar echt een 1000ste geluk gehad, bij wijze van spreke

En dat geeft ook aan, met name over uitdagingen, je moet ook ogen in je rug hebben, bij wijze van spreke de sportfotografie, want er gebeurt van alles om je heen. Maar het doet ook interessant maken natuurlijk.

Lia Van Beest (23:34)

Ja,

maar dat is dan ook nog best wel gevaarlijk.

Huub Keulers (23:39)

Ja, dat had absoluut fout kunnen aflopen, ja.

Lia Van Beest (23:42)

Ja, dat

zie je natuurlijk ook wel met die Formule 1 racers. Dat als ze uit de bocht vliegen dan kan het ook. En daar had Peter van Egmond ook een voorbeeld toen van. Maar goed, Huub komt... trouwens, wilde ik ook nog vragen. Een monopod. Die neem je natuurlijk ook mee.

Huub Keulers (24:05)

Niet vaak. Hoe vreemd het moge klinken. wat ik al zei, van voetbal fotografeer ik eigenlijk per definitie niet, en daar zou je best wel geschikt voor kunnen zijn. Ik vind een monopod namelijk lastig en beperkt me. En daar ben ik waarschijnlijk een van de weinige fotografen daarin. Maar zelfs met een zware 300mm lens neem ik niet een monopod mee.

Lia Van Beest (24:07)

Niet OK

Huub Keulers (24:30)

Daar zal ik niet de hele dag met fotograferen uiteraard, maar het beperkt me gewoon. En het ook afhankelijk van het terrein. Ik wil die vrijheid hebben om vrijheid te kunnen schieten.

Lia Van Beest (24:42)

Maar goed, dan sta je langs bepaalde sport. Laten we het toch maar even bij die motorsport houden. Heb je dan twee camera's? Dat je zegt van nou, heb nu die lens op die camera zit en dat je even snel kan wisselen. Ik neem niet aan dat je lensen gaat wisselen tijdens het modderspatten.

Huub Keulers (24:48)

Mmm.

Nee, is ook niet zo aan te raden. Of je moet zeker wachten dat ze lang zijn. Ik heb wel twee camera bodies bij me. Eentje is een tele en de andere is een groothoek lens. Zodat je heel snel kunt wisselen. Het is niet heel handig, maar het is gewoon een must. Ik vind het een ander verhaal als je pas begint met sportfotografie en je bent met wat lokale wedstrijden bezig. Is die snelheid van wisselen niet zo heel belangrijk?

Lia Van Beest (25:25)

Nee, dan heb je al die foto's die heb je geschoten en doe je dan ter plekke al een selectie maken of kom je thuis en hoe is je workflow eigenlijk met de foto's?

Huub Keulers (25:37)

Ja, als het

voor een opdracht is... Nee, laat het zo zeggen, het is afhankelijk van het type opdracht. moment dat het voor pers zou zijn, wat ik trouwens ook steeds minder doe, maar als het voor pers zou zijn, dan is het heel vaak zo dat je, ik pak bijvoorbeeld weer een handbalwedstrijd, dat je in de helft, tussen de eerste en tweede helft, de pauze, heel snel je beelden scant, een aantal beelden selecteert, snel bewerkt en doorstuurt in één keer naar het persbureau. Want die willen gewoon uiteraard de...

die aan die beelden snel hebben. Dat doe je dan ook na de wedstrijd, direct daarna. Is het een opdracht, zoals ik bij wijze van spreke van sponsor of van organisatie of gewoon vrijwerk, dat kan ook. Dan ga ik dat niet doen, dan ga ik het gewoon lekker mee naar huis en dan kan ik rustig op mijn gemak thuis die foto's selecteren en bewerken.

Lia Van Beest (26:26)

Ja en gebruik je dat programma Photo Mechanic op locatie om dan die foto's naar je opdrachtgever of zo te sturen?

Huub Keulers (26:37)

Ja, van dat opdrachtgever gaat dat vaak via FTP. Ik weet niet of dat zal jou wat zeggen misschien andere mensen niet. Maar in ieder is het een manier om je beelden te kunnen versturen. Even naar die workflow. Wat ik wel van tevoren doe, is... Ik maak een folder aan map aan. Dan begin ik eigenlijk altijd met het jaar, met het maand en de data. Daarachter komt dat soort evenement.

Lia Van Beest (26:44)

Ja ja ja.

Huub Keulers (27:05)

En vooraf heb ik al metadata meegegeven. als ik ze ga importeren, dan die beelden vanuit Photomechanic die metadata ook gelijk mee. Dat is eentje. Dan ga ik heel snel in... Want dat is voordeel van Photomechanic, dat je snel die beelden krijgt dat je kunt selecteren. Die wat ik geselcteerd heb, sleep ik naar Lightroom. Daar bewerk ik ze heel snel en dan stuur ik ze via FTP door. Werk ik thuis, werk ik iets anders, want dan komt er een aantal keren backup nog bij.

Dat doe ik trouwens ook in de... Dat doe ik niet in de helft, in de rust, maar daarna wel bij wijze van spreke. Dan maak ik daar ter plekke redelijk snel een backup. Maar wat ik ook doe, ik schiet naar twee kaartjes tegelijkertijd. Daar zitten we aan een bepaalde vertraging in en dat is afhankelijk van de sport inderdaad of je dat gebruikt, ja of nee.

Lia Van Beest (27:53)

Dan heb je meteen je backup al. En je fotografeert in RAW of in JPEG?

Huub Keulers (27:56)

Ja.

Ik

had die vraag net al verwacht. Ik fotografeer altijd in RAW. Ik weet ook dat er fotografen zijn die fotografeerden alleen maar in JPG. Voor beide is wat te zeggen. Maar ik prefereer RAW omdat je iets meer speelruimte hebt qua bewerking.

Lia Van Beest (28:18)

Maar ook als je hem

naar de pers doet bijvoorbeeld, hebben meteen JPEG en dat is meteen al een kant-en-klaar beeld. Misschien moet je nog wat croppen, maar voor de rest...

Huub Keulers (28:29)

Ja,

precies. Dat is zeker ook een methode. Hoe sneller je je beelden moet aanleveren Ik heb dat wel eens paar keer gedaan. Ik heb ook paar keer gefotografeerd dat iemand aan de andere kant van Nederland of de wereld bij wijze van spreke en mijn beelden bewerkte. Dus dat is heel handig. Maar dan schiet je wel een JPG uit, maar in meeste gevallen schiet ik gewoon raw

Lia Van Beest (28:50)

Dan heb je al die prachtige beelden, Huub. En hoe breng je dan je foto's aan de man? Want er moet ook brood op de plank komen.

Huub Keulers (28:57)

Ja, je haalt een heel hekel punt aan. Wetende dat er maar weinig sportfotografen zijn die volledig van sportfotografie leven? Je kunt ze op één hand tellen, twee handen bij wijze van spreken in Nederland. Daar hoor ik niet bij. Dat wil ik eerlijk is ook niet bij horen, want ik vind je beperkt je dan redelijk met betrekking tot wat die financiën betreft. Dus daarom dat ik ook andere fotografie erbij doe. Dus dat is voor mij niet zo'n heel erg grote noodzaak.

Van sportfotografie alleen kun je heel lastig leven. Die markt is gewoon redelijk klein en ook nog wel redelijk verzadigd wat dat betreft. Het is ook een reden dat, met name bij sportfotografen, denk dat nou 90 tot 95 procent van de sportfotografen die aan de pers leveren, die hebben een baan erbij. En dat geldt trouwens ook voor veel fotografen. Dus ze zijn daar financieel niet van afhankelijk. Dat ben ik gelukkig ook niet, anders had je een heel ander verhaal gehad. Maar als ik ze lever...

dan gaat dat inderdaad of naar een persbureau. Daar heb je dus weinig mee te doen met met betrekking hoe je ze überhaupt aan de man moet brengen, maar dat doen zij dan. En van de rest is het vaak in opdracht. En nog wat ik zei, dat kan een sponsor zijn, dat kan een sportorganisatie zijn, zoals een Thiatlonbond of ja, noem maar op, of ik fotografeer ook weleens wat regelmatig voor stichting, voor gehandicapten sport, onder andere.

Dan heb je dus opdrachtgevers of een bandenmerk bij een autorally-wedstrijd of dat soort zaken.

Lia Van Beest (30:35)

Want je hebt ook een website van Oypo zeg ik dat goed, Oypo daar kun je ook...

Huub Keulers (30:41)

Die heb ik

dus niet. Dat heeft met name te maken met in welk segment van de sportfotografie begeef je als fotograaf zijnde. Oypo wordt eigenlijk heel veel gebruikt door fotografen die hun beelden rechtstreeks aan sporters bij wijze van spreken kunnen verkopen. Ik heb dat één of twee keer gedaan. Alleen, ik vond dat niet de moeite.

en speelt Oypo wel op in op een bepaalde manier op dat soort dingen. Dus voor die tak van sport is dat prima. de ervaringen leren ook, wat ik van andere fotografen hoor, is dat je daar echt niet rijk van.

Lia Van Beest (31:20)

Nee, dat word je ook zeker niet. Ik heb het wel eens gedaan met zeilwedstrijden. Daar werd ik ook niet echt blij van. Dus wat ik de laatste tijd heel erg voorbij zie komen van je werk van jouw Huub dat is bij One Eyeland prachtige foto's van paragliders. Daar staat dan Breitling op.

Huub Keulers (31:31)

Nee, precies.

Hmm?

Lia Van Beest (31:46)

een flikvlakkende turnster met een hele lange sluitertijd en prachtig. Dat is dan niet van One Eyeland de eerste prijs Dodho Magazine Fine Art Award. Nou, het kan niet op.

Huub Keulers (32:06)

Nou,

het is echt niet dat dat dagelijks gebeurt, maar ook niet wekelijks hoor.

Lia Van Beest (32:11)

Nee,

maar hoeft maar één klapper te zijn, Huub. Nee. Ja, maar dat One Eyeland, dat had ik nog niet eerder voorbij zien komen in het algemeen dan. Dus, maar is dat al een bekende, ja, wat is het een site?

Huub Keulers (32:13)

Ja, dat is waar. Dat is allemaal een redelijk recent moet ik zeggen.

Ja, en dit moet je ook vergelijken met een andere website. Dat is OneX, dus 1x.com Die zijn een beetje vergelijkbaar met elkaar. En dat moet je eigenlijk zien als een stukje PR en zichtbaarheid voor fotografen. En dat met name in de Fine Art-fotografie. Dus dan zit je mee richting de kunstgalerieën en dat soort zaken. En dat zelfde geldt voor dat Dodho magazine. Die zit dan volgens mij in Barcelona.

Lia Van Beest (32:38)

Hmhm.

Huub Keulers (33:00)

en die hebben heel veel contacten met kunstgalerieën en kunstverzamelaars, bij wijze van spreke Dus dat is een heel andere tak van sport. Ja, en dat is het vrije werk, ja. Dat is niet waar je wenspreken voor een opdracht of voor pers voor fotografeert.

Lia Van Beest (33:07)

Maar dat is meer vrij werk wat je daar aan levert.

maar daar krijg je wel meer exposure, dus meer bekendheid ook door. Dat zijn ook een soort fotowedstrijden.

Huub Keulers (33:30)

Ja, klopt. ben daar. Kijk, dat Dodho Magazine, die hebben ook een aantal wedstrijden. Dat gaat met name richting Fine Art Fotografie. Ga je kijken naar 1X en dat OneAlign, die hebben dat ook. Alleen daar doe ik dat niet in mee. Alleen wat zij met name doen, dat foto's worden daar op gegeven moment door externe worden die beoordeeld. Dus hebben ook echt een aantal curatoren in dienst, die bekijken dat.

Ik denk dat gemiddeld 1 op de 100 foto's, volgens mij is het, die wordt gepubliceerd. En die werken dus ook met een aantal awards. Maar die awards is ook niets anders als een aantal certificaten bij wijze van spreke ja, het is stuk zichtbaarheid. Daar komt het eigenlijk gewoon op neer.

Lia Van Beest (34:16)

Maar daar hangt geen geldbedrag aan dat je zegt van nou dat is toch leuk dat ik daar aan meegedaan heb en ik heb ook nog wat gewonnen.

Huub Keulers (34:27)

Ja, bij die wedstrijd van Dodho magazine wel ja. Daar mag je ook rustig weten, bijvoorbeeld wat dat is toch bekend. Nee, dat snap ik, dat snap ik, maar dat staat ook op de website, dat maakt helemaal niet uit. Daar krijg je dan duizend euro voor bij een spreken en er komt volgens mij ergens in Barcelona of zo, komt een expositie en wat ik zei, bij kunstgalerieën wordt daar wat gepromood, dat soort zaken eigenlijk.

Lia Van Beest (34:32)

Oké.

Nee, maar daarvoor vraag ik het niet, hè?

Ja.

Huub Keulers (34:56)

Dus het is eigenlijk meer voor de fun.

Lia Van Beest (34:58)

Maar je hebt toch hele mooie foto's zoals die turnster die ik net noemde. is toch ook een fine art dus waarom zou die niet in een galerie verkocht kunnen worden? Ja ja ja ja.

Huub Keulers (35:03)

Mmm.

Nee, absoluut, dat is ook de insteek uiteraard.

En laten we eerlijk zijn, ik denk dat iedereen het leuk om soms gestreeld te worden. En erkenning door vakgenoten of door mensen die fotografie gewoon leuk en mooi vinden. Absoluut, dat is gewoon zo.

Lia Van Beest (35:24)

Vroeger

had je de schilderijen wat men aan de wand hing en tegenwoordig koopt men toch best wel veel foto's voor aan de muur.

Huub Keulers (35:34)

Ja, gelukkig moet ik

zeggen. Absoluut, het als een kunstvorm gezien worden. Dat was vroeger trouwens ook zo. Het is niet voor niks dat in vroegere tijden, met name de kunstschilders, ook de wereld van de fotografie ingingen uiteindelijk.

Lia Van Beest (35:52)

Ja,

dat is helemaal waar. Heb je ook nog een memorabele sportfoto?

Huub Keulers (36:00)

Mag ik even vragen hoe je in dit geval memorabel bedoelt?

Lia Van Beest (36:06)

Ja, dat is ook een hele goede... Nou, wat komt er als eerste in je op?

Huub Keulers (36:08)

Ik kan er wel iets mee bedenken trouwens.

Bij het woord memorabel denk ik dan die bepaalde mate voor mij, in ieder geval of iemand anders wat impact heeft gemaakt. Oké, nou top, goed zo. We zitten op te zetten in de golflengtunnel. Dat valt wel mee. En wat memorabel is, vind ik soms ook lastig. Ik kan wel een heel mooi verhaal noemen.

Lia Van Beest (36:24)

Nou, dat bedoel ik.

Huub Keulers (36:38)

Dat was tijdens de Ironman wedstrijd in Maastricht een aantal jaren terug. Ik had er twee trouwens maar daar is er eentje van dan. En ik heb aan de finish een aantal foto's gemaakt, onder andere ook een foto van iemand die compleet springend en vol blij en in tranen over de finish komt aangelopen, zeker aangerend. En ik had van te voren even met hem gesproken, was ook heel toevallig. Dus had zometeen ik wil van hem een foto.

En wat blijkt nu naar de hand, dat ze waren met een team daar. En dat team bestond eerst uit vier personen. En een aantal weken voordat de Ironman wedstrijd was, is één van die teamleden overleden. Ook heel plotseling. Dus toen die man over die finish kwam, ja, die was zo vol van emotie en zo vol van ja, van alles en nog wat. En onder de indruk, et cetera. En die foto heeft hij ook heel erg groot in zijn woonkamer ophangen.

En het is geen bekende sporter, het is gewoon een normale man zoals vele uiteraard. Alleen het verhalen achter en wat die foto voor hem betekend heeft uiteindelijk, maakt dat gewoon goud waard zo'n beeld.

Lia Van Beest (37:49)

Ja, je beantwoordt eigenlijk ook al wel weer mijn volgende vraag. Nee, is alleen maar mooi. Want hoe belangrijk is het vastleggen van emotie in de sportfotografie? Nou, dat geef je nu ook al een beetje aan voor die man.

Huub Keulers (37:54)

sorry.

Ja, ja, ja.

Maar mag ik heel even op de vorige vraag terugkomen? Ik wil even nog een tweede. Dan gaan we dan hierheen. Sorry dat ik even het stuur over neem nu, maar ik wil wel een ander verhaal leren delen. Dat is namelijk wel mooi. Lorette, Lorette is mijn vrouw, en ik die waren een aantal jaren geleden bij het EK Hockey. En onder andere was er een wedstrijd in Duitsland-België. Dames was dat.

En we waren voor de wedstrijd wat op de trainingsvelden aan het lopen en toen kwamen we in gesprek met een coach van Duitsland en de coach van België. En normaal gesproken is dat voor Duitsland geen probleem, want die zouden normaal gesproken in die tijden ook redelijk makkelijk van België gewonnen hebben. Ik verraad het trouwens al. Moeten winnen. Nou, die coach, we vroegen ook van God, wat denken, wat gaat die wedstrijd dadelijk doen en gaan jullie winnen?

Die Duitser was vol overtuigend dat ze ging winnen die Duitse coach, inclusief een aantal speelsters. Bij het gesprek van de Belgische coach kwam ze iets van, ja het zou wel heel mooi zijn als we gelijk zouden spelen. Winnen, ja dat teken ik direct voor, maar daar zat een wat meer kanttekening aan. België won met 1-0 van Duitsland. Ze zeggen weleens van, na het laatste fluit signaal krijg je vaak de mooiste beelden. Dat was in dit geval absoluut waar.

We hebben ook aantal foto's doorgestuurd naar dat team. Die gingen volledig uit een dak, die Belgische dames. Ik heb daar beelden van, je dat ziet. Dat is echt ongelofelijk. Daar krijg ik nu nog koude rillingen van, bij wijze van spreken. Ook de fans en familieleden langs de kant waren volledig uitzinnig en door het dolle heen. Als je dan gelijk de brug van emotie hebt, dat zijn de beelden die je graag wil maken. En dan kom je wel aan het rennen, want je wil daar zo dicht mogelijk bij zijn.

Lia Van Beest (40:00)

Dus je moet een goede conditie hebben om die ding.

Huub Keulers (40:02)

Nou ja, eigenlijk

wel. Die begint trouwens steeds minder te worden, moet ik zeggen. Maar dat heeft meer met leeftijd te maken en we proberen haar pijl te houden. Hoe ouder dat je wordt, hoe groter je telelens dan wordt

Lia Van Beest (40:09)

Ja.

Ja, dat is een hele goede. Even kijken. Ja, mag ik verder? Nee, grapje. Maar dat is dan ook al gelijk. Dat is ook de impact die je gemaakt hebt met die foto op een sporter en een team.

Huub Keulers (40:23)

Ja, ja, ja, nee tuurlijk. Nee, oké.

Ja, absoluut. En daar kan geen geld tegenop, daar kan niks tegenop. Daar doe je het eigenlijk ook voor, om die momenten vast te leggen.

Lia Van Beest (40:43)

Ja,

ik denk zodra je geld als boventoon voor de fotografie gaat doen, dat het ook niet echt het gevoel in de foto kan leggen. Tenminste, dat zie ik. Dan word je meer een robot die fotografeert en voor de rest... En dat zie je ook aan de beelden af, volgens mij. Nou, dan heb ik ook nog een praktische vraag van hoe bereid jij je voor op het fotograferen van een groot evenement?

Huub Keulers (40:54)

Nee, nee precies.

Uiteraard. Ja.

Mmhm, mmhm.

Lia Van Beest (41:13)

Ga je eerst van

tevoren inlezen? Ga je locatie? Ga je kijken waar je moet staan? Zeg het maar. Nou ja, nou Joep dit was het. Of Huub dit was het dan. Nee, nee, nee. Maar goed, hoe pak jij dat aan?

Huub Keulers (41:19)

Nou, je kunt de vragen zelf heel goed beantwoorden. Top. Ja, juist ja. Nee,

Hoe ik het aanpak? begint uiteraard met een... Voorbereiding is gewoon ontzettend belangrijk. Dat kun je soms ook in beelden terugzien, denk ik dan. Ik heb wel eens momenten gehad dat ik me niet kon voorbereiden. Dan wil je niet zeggen dat je dat inderdaad...

dat het een groot nadeel is, maar de kans is stuk groter dat je succesvol en mooie beelden schiet als je goed voorbereidt. Hoe bereid ik me voor? Ik ga me eerst, afhankelijk van de onderdruk aan de sport weer, laten we dat duidelijk zijn. Locatie is erg belangrijk. Kan ik de juiste stand plekken waar ik wil staan? Zeker u zitten, zeker u liggen. ligt eraan. Dus heb ik de tijd en is de locatie redelijk dichtbij, dan ga ik ter plekke kijken. Onder andere bij wijze van spreke een...

Marathonwedstrijd voor hier in Meers in het zuiden was dat, ja dan gaan we voor een groot deel het parcours gewoon verkennen van tevoren. Dat vind ik wel imminent,evident, je moet gewoon de stand, die plekken weten waar je de mooiste beelden kunt schieten. Dus dat is één. Ik probeer in mijn hoofd te wat van het type beelden dat ik wil maken. dat. Ik lees me in als het nodig zou zijn in de wedstrijd zelf.

Ik leef en lees me eventueel in specifieke sporters. Het liefste ook sporters waar je van denkt of van weet misschien al van, die tonen hun emotie veel meer. Dat ook leuk natuurlijk. Je verzamelt je metagegevers aanvast en die plak je al in photomechanic. bij wijze van spreken dat dat al wat makkelijker en sneller gaat. Je checkt je apparatuur.

Je doet je accu's opladen, je kijkt welke kleding je nodig hebt, dus je kijkt ook naar weersverwachtingen. Je vraagt je accreditatie uiteraard aan, maar dat doe je al ruim van tevoren. Mocht dat nodig zijn, dan vaak is dat natuurlijk nodig. En volgens mij heb je het dan wel redelijk ver gehad, dacht ik.

Lia Van Beest (43:23)

Mhmm.

Nu je dat, je had het net over accreditatie, pers en dat soort dingen. Niet iedereen kan langs de lijn of bij een sportevenement tussen al die fotografen gaan staan.

Huub Keulers (43:35)

Mhmm.

Oeps, zo.

Lia Van Beest (43:48)

Hoe pak je dat aan?

Huub Keulers (43:51)

Ehm... Ja, ja.

Lia Van Beest (43:52)

Moet je

voor ieder evenement een kaart aanvragen?

Huub Keulers (44:02)

Nee, dat hoeft niet voor iedere evenement. Laat ik het zo zeggen, voor de grote sportevenementen in Nederland, of waar ook in de wereld... Nee, eerst andersom. In Nederland heb je een organisatie, de NSP, de Nederlandse sportfotografen... Ik noem het even vereniging, is het niet maar iniedergeval stichting. Zij bepalen samen met een organisatie van een sportevenement welke fotografen toegang krijgen, zeker accreditatie krijgen.

Dat is in Nederland zo. Buiten Nederland heb je AIPS, is ook een organisatie van sportfotografen. En daar zijn met name de NSP-achtige organisaties over de hele wereld, zijn daarin verenigd. Dus dat is de internationale fotografenkaart die je nodig hebt, de perskaart. Maar nogmaals, heb je alleen eigenlijk nodig voor de grotere evenementen. Voor de kleinere evenementen...

kun je oft wel de organisatie rechtstreek benaderen. Dat kan, of een bestuur, of wat ik wat eigenlijk. Maar de dingen waar ik vaak kom heb je gewoon een accreditatie nodig en stuur je ook tussen je digitaal, vorm je perskaart op en dan vraag je accreditatie aan. En afhankelijk van of je sporten alles regelmatig gefotografeerd hebt of van die organisatie, krijg je ook, dat wordt ook meegewogen, krijg je ook vaker of minder vaak een toestemming om te kunnen fotograferen.

Lia Van Beest (45:28)

Want moet je door een soort ballotage heen?

Huub Keulers (45:33)

Nee, zit... waar met name nog gekeken wordt en zeker ook bij de NSP, want dat is eigenlijk ook beetje de bescherming van het vak. Want als iedere fotograaf van die grote sportevenementen zou kunnen gaan, dan moet hartstikke leuk natuurlijk, maar ja, is ook... ten koste van het brood gaat dat uiteindelijk ook, laten we heel eerlijk zijn. Wat was je vraag trouwens? Ik ben het even kwijt. Wat je vroeg. Ja.

Lia Van Beest (45:58)

dat iedereen maar die perskaart zo kan aanvragen dat je door een ballotage

heen moet.

Huub Keulers (46:03)

ja, ballotage Nee, dat hoeft dus niet. Gelukkig moet ik zeggen, maar waar wel naar gekeken wordt van ben jij een professioneel fotograaf, in ieder iemand die daar zijn geld mee verdient, of een deel ervan. Dus er wordt echt gekeken, je moet minimaal zoveel uur aan sportfotografie en professioneel besteden, dan pas kun je voor zo'n kaart een aanmerking komen. En dan wordt ook nog gekeken van je moet dat ook een aantal vaste opdrachtgevers aangeven.

En dat zijn met name de gradaties of je dat krijgt ja of nee.

Lia Van Beest (46:35)

Je zou ook eventueel bij bepaalde sportevenementen de organisatie kunnen benaderen of is het altijd dat een evenement dus een perskaartfotograaf wil hebben.

Huub Keulers (46:50)

Nee, heeft te maken vooral met het belang van de wedstrijd. Kijk, als je gaat naar en van het parcours, het moment dat je een marathon wilt fotograferen, ja, de enige reden van een perskaart is dat je wat makkelijker bij de finish kunt staan bij wijze van spreke. Of op bepaalde plekken zou kunnen komen Maar op het hele parcours, of door het hele parcours heen, kun je ook zonder perskaart gaan staan en hele mooie beelden maken. Vanaf een tribune kun je vaak hele mooie beelden maken. Sterker nog...

Je wordt vaak beperkt als sportfotograaf met accreditatie, want je krijgt een aantal plekken aangewezen waar je mag staan. Als voorbeeld een Diamond League wedstrijd in België, Brussel, atletiek En je wilt aan de finish staan, dan heb je een vak van 10 bij 3 meter waar het vol staat met fotografen. En alleen daar mag je eigenlijk foto's maken met betrekking tot de finish.

Je kunt wel nog een aantal andere plekjes hebben langs die baan, maar dat is ook redelijk beperkt. En dan maak je vaker leukere foto's vanaf een tribune, een mooiere, als dat je ergens anders kunt staan.

Lia Van Beest (48:01)

Dan zou je bijna zeggen, laat mij maar op de tribune zitten.

Huub Keulers (48:04)

Dat

doe ik dus ook regelmatig, dat ik op een plek kan staan waar het publiek ook gewoon staat, omdat je daar gewoon een beter overzicht krijgt of een mooier iets hoger standpunt hebt. Dat soort zaken, ja.

Lia Van Beest (48:15)

Ja,

maar met, hoe heet het nou, de Femke Bol dat hardlopen, daar wil je dus eigenlijk dichter op de atleet zitten, dus dan wil je dus eigenlijk bij de baan een plek hebben.

Huub Keulers (48:21)

Ja.

Ja, precies.

Ja, juist ja. En het is ook de verschil van wil je inderdaad langs de baan dat je dat soort beelden kunt maken of wil je midfield, dus echt op het veld waar dus ook de andere sporten zich afspelen, zoals een kogelstoten, zoals een hoogspringen, dat soort zaken. Dus ja, daar moet ik wel even kort bij vertellen dat er wordt een verschil gemaakt tussen de plekken die je toegewezen krijgt. Er wordt vaak met verschillende kleuren hesjes gewerkt voor fotografen.

Langs de baan en bij een finish is iets ander verhalen midfield. Als je 50-40 fotografen accreditatie hebt gekregen, zijn er maar 5 of 10 die midfield krijgen. Het wordt van tevoren verdeeld. En dan met name de hele grote jongens van Getty Images bijvoorbeeld, die krijgen vaak dat soort hesjes ook. En het is met het nu toe een paar keer gelukt om midfield te krijgen. Maar ja, dan moet je aan de mensen wat beter kennen en soms geluk hebben.

Lia Van Beest (49:27)

Ja, netwerken.

Huub Keulers (49:29)

Ja, heel erg belangrijk.

Lia Van Beest (49:31)

Ja, dus

je exposure op social media is natuurlijk ook heel erg belangrijk om je werk onder de aandacht te brengen.

Huub Keulers (49:41)

Ja,

absoluut. ben trouwens wel niet zo heel lang geleden van Facebook afgegaan, maar dat heeft een aantal andere redenen. Onder andere mag je ook eerlijk weten, mogen de luisteraars eerlijk weten, het heeft vooral te maken met de vrijheid die mensen zich gunnen om toch heel de vreemde dingen te roepen op social media. Dat was niet zozeer direct naar mijn kant toe, maar daar houd ik niet van en daar heb ik me gewoon van gedistantieerd Dus daar ben ik afgegaan. Ik zit alleen nog maar op Instagram en op LinkedIn.

En LinkedIn is ook interessant met name omdat je toch ook vaak foto's maakt, regelmatig foto's maakt voor sponsoren. Dus ook dat netwerk via LinkedIn is gewoon heel erg belangrijk.

Lia Van Beest (50:22)

En als je dus een beginnende sportfotograaf nog wat tips of adviezen wilt geven, wat zou je dan willen zeggen? Niet aan beginnen, veel te grote vijver!

Huub Keulers (50:34)

Nee, absoluut gewoon

aan het beginnen. Nee, met alles wat je doet en wil doen is plezier hebben eraan. Kijk dat er daarna wat geld oplevert. Dat is helemaal mooi uiteraard, en zeker als je er wel van kan leven. Ja, ik zou wel goed nadenken van ik wil van fotografie mijn vak maken. Het is niet alleen maar fotograferen. Ik denk dat je 20 procent van je tijd bezig bent met fotograferen. En de rest is allemaal netwerken, is je administratie bijhouden.

Je moet ook ondernemer zijn. Dat is gelijk de crux van een tip geven. Op het dat je geen ondernemer-mentiliteit hebt of het is niks voor je, dan blijf lekker hobbyfotograaf. Dat blijft leuk en je hebt al die randdingen er niet omheen. Wil je het wel, dan denk ik dat je een gegeven moment moet gaan investeren.

Ik koppel het even los. Als iemand die pas begint, dan zeg ik tegen, koop een lichtsterke lens en dat hoeft geen hele dure te zijn. Want als je een 50mm of een 85mm lens hebt en hij is lekker lichtsterk, die zijn redelijk betaalbaar en je gaat in een sporthal fotograferen, ga vooral ervaring opdoen met dat soort lenzen en dan bleef je ook weg van die hele hoge iso-waardes het bij wijze van spreken te zeggen. Dus dat is één.

Je hoeft niet altijd het nieuwste spul te kopen. Occasion... Als ik iets koop, is het bijna altijd occasion. Soms koop ik iets nieuws, maar ik ben bijna altijd tweedehands. Je moet wel weten wat je koopt, natuurlijk. Maar dat is sowieso eentje wat... Doe het vooral. Fotografeer gewoon veel. Maak veel fouten. Heb plezier. En verdiep je met name in de sport. Dat is op een en de laatste wat ik noem hiervan.

De laatste is, en dat vind ik de meest belangrijke bij een spreek, ken je apparatuur, ken je camera. Want je wil niet weten hoeveel, en dat is echt zo, hoeveel beroepsfotografen die er zijn, en die hun apparatuur nu gewoon niet kennen. En die is, ja, zelfs beroepsfotografen, ik ga uiteraard geen naam noemen, maar ik heb dan aantal aan de telefoon gehad en die vragen dan bij wijze van spreke dingen, maar je denkt, oké, dat zou een beginner zelf moeten weten. Dus ja, doe dat vooral, leer je apparatuur kennen. Ken de beperkingen van je apparatuur.

Lia Van Beest (52:43)

Oké, beroepsfotografen, zelfs

Huub Keulers (53:00)

Maar ik kan ook de mogelijkheden.

Lia Van Beest (53:02)

En is misschien ook een keer een camera huren een idee om te kijken wat je bevalt?

Huub Keulers (53:09)

Absoluut ja, absoluut. Of een lens. Ik heb het ook een aantal keer gedaan, wienspreken. Ik had toen nog niet echt een hele grote reach qua telelens, maar ik heb een keer een 200-400mm lens gehuurd. Dat wel een f4, maar dat maakt in principe niet zo heel veel uit. Ja, dat kun je zeker doen. Het is het proberen zeker waard. Absoluut. En dat is trouwens een heel mooi systeem. Ik ben even een naam kwijt, maar...

kan je altijd weleens doorgeven hoe je het zelf interesseert te zijn. Dat werkt met een kluisjesysteem. Dat werkt ontzettend goed. Maar ook een Kamera express, die werken ook indertussen met dat soort dingen.

Lia Van Beest (53:48)

Ja in Amsterdam

heb je dat budgetcam geloof ik zitten. ja dat is best wel leuk. Toen een keer, toen ik full frame of midden formaat, toen heb ik daar ook eens gehuurd en even gekeken van bevalt mij dat wel voordat ik een diepte investering deed. Dus ja dat is goed om te doen.

Huub Keulers (53:51)

Ja, ja, oké, ja, ja.

Ja.

Ja, precies.

Lia Van Beest (54:10)

Nou, zijn we eigenlijk een beetje bij de toekomst en je plannen nog. Heb je nog eens een atleet of een sportevenement dat je graag zou willen fotograferen, wat je tot op heden nog niet gedaan hebt? Of is alles al gefotografeerd door jou?

Huub Keulers (54:23)

Nee,

Lia Van Beest (54:29)

Nee, maar door jou gefotografeerd, de rest van de wereld.

En wat is dat?

Huub Keulers (54:54)

Kijk

je dat? Hoe moet je dat zien? Dat is ook twee teams tegen elkaar en die hebben een stop met een netje om het zo met te doen. En die bal die moet, ja, dat gaat over en weer. Dat kan je ook met doelpunten, etc. Dus dat lijkt me inderdaad heel... Polo lijkt me ook heel interessant om eens te doen. Heb ik ook niet gedaan. Ja, van de rest heb ik ze... Ik ben trouwens iemand die eerder naar de individuele sporten toe springt.

Lia Van Beest (55:03)

Ja.

Huub Keulers (55:22)

als naar de teamsporten. Dat heb ik gemerkt in ieder geval. Ik vind teamsporten fotografeer hartstikke leuk. Maar de individuele sporten vind ik toch vaak wat... Die zijn compleet afhankelijk van zichzelf uiteraard, om het zo maar te noemen, en kunnen zich niet verstoppen in hun team.

Lia Van Beest (55:26)

Mhmm.

Welke atleten lijkt je dan heel erg leuk om nog eens te fotograferen? Misschien wel een soort van...

Huub Keulers (55:43)

Poeh, daar heb ik eerlijk gezegd nooit over nagedacht.

Ik heb er al genoeg voor mijn lens gehad wat dat betreft, maar... Ja, dat is een goeie.

Lia Van Beest (55:56)

overval ik je mee, dat weet je die doen we. Nou, oké dan gaan we even kijken. Nou heb je in de wereld van de AI, de AI, daar ontkomt de fotografie eigenlijk ook niet aan en dat kan ook een hele goede toevoeging zijn. Heb je dat in de sportfotografie ook, dat mensen, dat daarmee gewerkt wordt?

Huub Keulers (55:58)

Nee, is niet erg. Misschien tot die bedankt nog wel even invalt.

Nou in ieder geval, als het voor persfotografie is, volgens mij zeker niet, want het is net zoals documentaire fotografie, wij spreken ja je wil gewoon de echtheid van beeld hebben en van het moment en niet iets van AI erin hebben zitten. Fine art misschien iets aan het verhaal, doe ik zelf niet trouwens Ik werk wel met AI, maar dat is met tekst, op tekstgebied.

Wat ik wel in de toekomst zie, in ieder in echte naarbij toekomst, is als je het hebt over metadata, over het herkennen van onderwerpen, waar camera's nu wel goed in zijn, dat ze vanuit datgene wat ze zien in camera, dat je automatisch metagegevens gaat koppelen aan je foto wenspreken. Even los voor locatie, misschien zelfs welke sporter er was, welke sport...

Lia Van Beest (57:03)

Mm-hm.

Huub Keulers (57:13)

welke locatie, nou dat soort zaken. Daarvoor zie ik wel op hele korte tijd, misschien is het er al, ik heb geen idee.

Lia Van Beest (57:20)

Maar dat

is dan in de camera zelf al, bedoel je. Ja ja ja. Oké, dus dat zijn die nieuwe technologieën. Het zijn net hele computers.

Huub Keulers (57:24)

Ja, ja, ja, ja, ja.

Die je ziet... Absoluut, ja.

Ik zie niet trouwens, als je dat tenminste bedoelt, met betrekking tot verzin een beeld. Geef een wenspreek een aantal prompts opdrachten in een AI en er wordt een beeld gemaakt. Ja, dat kan, maar die foto's zul in ieder geval nu niet terugzien bij persfotografie.

Lia Van Beest (57:52)

Je hebt een sportfoto gemaakt en je geeft de AI-opdracht om de achtergrond aan te passen of dat soort dingen. Dat zie je niet.

Huub Keulers (58:03)

Nee,

dat zie ik wel zitten, in ieder dat dat is en dat dat gebeurt. Als je dat benoemt, denk ik wel dat een toekomst zou kunnen zijn dat je automatisch herkent wat de meest efficiënte en meest mooiste compositie beeld uitsneden is. Ik noem dat maar eens geks. Wat trouwens ook al heel makkelijk ondertussen redelijk kan met de software waar we allemaal gebruik voor maken. Maar ik verzie eerder in andere takken van fotografie AI.

Lia Van Beest (58:08)

Hmhm.

Ja.

Want je hebt tegenwoordig ook weer alle fotorolletjes die komen weer uit de kast. En alle camera's van opa en oma en dat soort dingen. Heb je daar nog een behoefte aan om die ook nog mee te nemen langs het sportveld? Of zeg je van nou, dat doe ik wel tijdens een boswandeling?

Huub Keulers (58:39)

Ja, leuk.

Nou, stel je doet het helemaal niet meer. Ik vind het hartstikke leuk. Ik heb zelf ook analoog gefotografeerd in een donkere kamer gezeten, uren. Die tijd heb ik gehad met alle respect Ik vind het wel mooi trouwens dat sommige dingen gewoon terugkomen. Helemaal lekker slow fotografie. Maar daar hebben we onze Fuji voor.

Lia Van Beest (59:11)

Precies, precies. Heb je zelf nog een leuk, uitdagende project op stapel staan?

Huub Keulers (59:17)

Eh, ja. Uitdagend weet ik het ook wel uiteraard. Er zijn wel een evenementen ik dit jaar naartoe wil gaan. Ik moet even nadenken dat heb trouwens al. Er is een WK-baanwielrennen. EK-baanwielrennen is er weer. Short-track is er. Daar ga ik naartoe. Ik moet even bedenken wat daar...

Jezus, ik heb hier tevallig volgens mij een briefje naast me liggen als ik even mag kijken. Die had ik hier sowieso liggen want dan moest ik nog even een aantal accreditaties aanvragen. Orso Dal Open is golf in Antwerpen. EK Hockey in München-Gladbach hebben we. De Diamond League in Brussel, atletiekwedstrijd hebben we. Dit is een hele interessante WK Greyhounds running. Ook een Duitse Gelsenkirche. Als er één sport is wat veel vraagt van je...

Lia Van Beest (1:00:08)

I love it.

Huub Keulers (1:00:15)

camera equipment om het zo te noemen en voor jezelf is het greyhound, is het hondenrennen. Dat heb ik een aantal keer gedaan. Dat is... Nee, laat maar gaan. Sorry. Je wil er wat vragen. Ja, ja, ja, ja, ja. Nee, dat is niet met een slee. Nee, is hazewindhondrennen. Dus op zo'n baan. Op zo'n haast ervoor en ja, ja, ja, ja. Want dat is echt snel.

Lia Van Beest (1:00:20)

Ja.

Ja, Nee, dat is achter die slee, bedoel je dat? Ja ja, met zijn slee on...

die houden ze zo'n haas ding... Ja, zo'n nep haas, zal ik maar zeggen.

En wat is de sluitertijd dan?

Huub Keulers (1:00:45)

Het is wel eens...

Ja, je moet er creatieve foto's in gaan schieten. dat is trouwens ook een goeie om even te benoemen. Als je het hebt van even terug naar het slechte licht. Wat je kan helpen is... Je wil natuurlijk altijd in de meeste gevallen een zo snel mogelijk gesluitertijd hebben. Een zo kort mogelijk gesluitertijd. Je kunt wel er naartoe werken door ervaring van bij welke sport heb ik...

in sluitertijd waar ik in ieder geval van weet dat ik overgrote gedeelte van mijn beweging scherp heb. Dus je gaat kijken naar een efficiënte sluitertijd om het zo met te noemen, om ook nog weleens redelijk wat laag te zitten in je ruis ten opzichte van gaan, uiteraard als je een lichtsterke lens hebt, maar dat kan wel helpen uiteraard. gemiddeld heb 1 duizend, normaal gesproken altijd wel nodig, maar liefst 1,4 duizendste uiteraard.

Lia Van Beest (1:01:39)

Ik denk bij die hazewindhonden zeker.

Huub Keulers (1:01:42)

Ja, absoluut. Het is wel mooi natuurlijk als je een combi kunt maken van een scherp beeld waarbij je de ledemaat die het snelste beweegt een beetje onscherp krijgt. Want dan zie je net die dynamiek van die sport in je foto terug.

Lia Van Beest (1:01:57)

En hoe doe je dat?

Huub Keulers (1:01:58)

spelen met je sluitertijd en zorgen dat je in ieder geval, even een voorbeeld terug in atletiek, een goede atleet, een goede hardloper heeft zijn bovenlichaam redelijk stabiel en stil. Maar uiteraard zijn arm en zijn benen die bewegen. Dus je kunt daar met een sluitertijd dusdanig mooi spelen, dat je de romp van het atleet en zijn hoofd scherp hebt en dat je de beweging op de foto terug ziet van de benen en van de armen.

Lia Van Beest (1:02:03)

Ja.

Huub Keulers (1:02:27)

Dan krijg je naar dynamische beelden en dan moet je denken aan sluitertijden van een 25ste, een 100ste seconden, dat soort ranges, range zit je dan.

Lia Van Beest (1:02:39)

Dus die uitdagingen, die leuke dingen. En dan kom je thuis ook nog wel eten bij Lorette.

Huub Keulers (1:02:47)

Ja.

O ja, absoluut. sterker nog, ik fotografeer ook steeds minder wat dat betreft.

Lia Van Beest (1:02:56)

Dat was een grapje. Wil je nog ergens op terugkomen Huub? Want we zijn al een mooi poosje aan het brabbelen. Of heb je nog aanvullingen wat we inmiddels al besproken hebben?

Huub Keulers (1:02:58)

Nee, dat weet ik. I know.

Ja, ik

wel nog even kort wil aanhalen, dat... Gelukkig heb ook ik fotografen waar ik het van hartstikke leuk van heb naar te kijken. Mijn naam, en inderdaad ook hun beelden natuurlijk. Dus door welke fotografen laat ik mij inspireren met name. Ik denk dat dat wel een goeie is. In Nederland zijn er meerder uiteraard. Maar ik ga er toch een paar noemen waar ik zeg, die zijn voor mij, dat zijn mijn helden. Ik vind dat in Nederland een Vincent Riemersma

Die vind ik heel mooi aparte beelden maken wat dat betreft. Hij werkt, hij kijkt ontzettend goed naar het licht. Hij speelt met het licht. Hij is creatief. Hij speelt met sluitertijden, met voor- achtergronden. Heel erg mooi. En ja, van Klaas Jan van der Weij Die vind ik ontzettend sterk in onder andere het maken van hele mooie sportportretten. Hij heeft ons ook een heel mooi boek gemaakt de hele tijd terug over sportportretten.

Dat vind ik... Je hebt meerdere, je hebt een Pim Bras maar deze twee zijn mijn helden. En in het buitenland heb ik er drie. Dat is een Mark Asplund. Dat is een hele goeie. Een Bob Martin. En Mark Payne. Dat zijn de drie fotografen waar ik heel graag naar kijk en die ook een beetje aanhaken bij mijn stijl. Dat ook van fotograferen.

Lia Van Beest (1:04:35)

En dan hebben we

het over sportfotografie. Oké. En dan, wat haal je dan uit hun beelden wat jou inspireert?

Huub Keulers (1:04:38)

Ja, ja, dan hebben we er nog een sporthoortgeving.

Wat haal ik uit die beelden? Met name hoe zij met licht omgaan en hoe zij anders kijken om toch wel de originelere beelden te schieten. Daar haal ik in ieder geval mijn inspiratie uit. Dus voordat ik, niet altijd, maar soms voordat ik naar een sportevenement ga, dan kijken we in spreken de avond te horen heel even door een aantal van hun beelden om me op te laden, om het zo me te noemen.

Lia Van Beest (1:05:18)

Ja, dat is ook een goede eigenlijk wel

Huub Keulers (1:05:19)

Ja,

een beetje in de mood te komen van...

Lia Van Beest (1:05:23)

Ja precies. dat is ook wel leuk. Die gaan we ook allemaal opzoeken. Dat is wel leuk om te laten inspireren. Ja, ik denk dat we het wel een beetje allemaal besproken hebben, Huub. Denk je? Nou, nee, nee, nee. Nou, we knippen er gewoon. Nee, dat gaat niet. Nou, dan wil ik je in ieder geval hartelijk bedanken voor dit hartstikke leuke interview, Huub.

Huub Keulers (1:05:31)

Mmhm, ja.

Ja, ik ga jullie niet nog langer lastig vallen. Ja, kip er gewoon een uur uit.

Dank

je wel, insgelijks.

Lia Van Beest (1:05:53)

En ik

hoop dat je nog heel veel plezier en een lange tijd mag fotograferen en leuke dingen onderneemt en dat we dat te zien krijgen op internet, op Instagram of waar dan ook. En de boeken waarschijnlijk, de boeken sportfotografie, die heb je ook. Dus dat, nou, ik denk dat het helemaal goed gaat komen.

Huub Keulers (1:06:14)

Ja.

Dat hoop ik ook in ieder geval. Dus daar gaan we in ieder voor. Absoluut. Nou, ik mag je ook bedanken voor het hele fijne aangenaamde gesprek, uiteraard.

Lia Van Beest (1:06:23)

Oké.

Oké, dan gaan we nu de podcast afsluiten en dan wil ik naast dat ik jou bedankt heb iedereen bedanken voor het luisteren naar deze beeldpraat podcast. Voor meer informatie kijk dan in de tekst bij deze aflevering. Daar staat ook een link om de beeldpraat podcast te ondersteunen. soort petje af zeg maar. Wil je ook een keer te gast zijn, laat het mij dan weten en wie weet maak ik met jou een volgende aflevering.

Wil je niets meer missen? Abonneer je dan nu op de beeldpraat podcast en zodra er een nieuwe aflevering online staat, word je op de hoogte gebracht. Deze podcast is te beluisteren via alle bekende kanalen zoals Spotify, etc. Uiteraard kun je mij ook volgen op Facebook, Instagram en andere sociale media. Bedankt voor het luisteren en graag tot een volgende beeldpraat.